يادمان باشد. .
فردا سينه خالي کنم ..
از کينه اين مردم خوب.؟
و سلامي بدهم. بر خورشيد ..
عطر شب بو بدهم.
ناز گل را بکشم.
و نخندم ديگر. ؟
به ترک هاي دل هر گلدان؟؟
يادمان باشد فردا؟
به دل کوزهء اب .

که بدان سنگ شکست.
بستي از روي محبت بزنم.
تا اگر اب در آن سينه پاکش ريزند.؟
ابرويش نرود.؟
يادمان باشد فردا.؟
جور ديگر باشم.؟
بد نگويم به هوا اب زمين.
مهربان باشم با مردم شهر ..
و فراموش کنم هر چه گذشت .
دست در دست زمان بگذارم.
و به لبخندي خوش
به نسيم از سر صدق.
سلامي بدهم..؟
و بر انگشت نخي بر بندم.
تا فراموش نگردد. فردا.
زندگي شيرين است.
زندگي بايد کرد..؟

يادمان باشد

فردا حوض را اب کنم.

و دعاي به تن اين باغ

نجيب..

رُخ ائينه به آهي شويم.

تا که من را بنشاند در خويش .

يادمان باشد جوري ديگر باشم.

بد نگويم به هيچ كس.

حتي.زمين.

مهربان باشم با مردم شهر

و فراموش کنم هر چه گذشت.

خانه دل .؟ بتکانم از غم.؟

هديه بايد کرد؟

گر چه بي ربط ولي؟

کاسه آب به پشت سر لبخند بريزيم.

شايد به سلامت زه سفر باز گردد.

بذر اميد بکاريم در دل.

لحظه ها را دريابيم..

مهرباني عرضه کنيم.

يک بقل. عشق

به سلامي

دل همسايه خود شاد کنيم.

و غم از دل ببريم..؟

سلامت باشي و تندرست خانمي گل.

و ممنون از مطلب زيباتون. و همچنين

خسته نباشي ..

زنده باشي.

رنگين كمان ارزوهايت.پر نقش و آبي آبي.

عطر و طراوت وجودت هميشگي

شاخسار عمرت تنومند..و شاديهايت در اوج

كمترين صمد..