همان روزي که جانم برلبم شد...

نگاهش همدم تاب وتبم شد

چنان محتاج چشمانش شدم من

که او واجب تر از نان شبم شد

هميشه در دلم غم داشتم من

خيالي گنگ ودرهم داشتم من

تو هم با من سر ناسازگاري

بيا، تنها تو را کم داشتم من

نگاهت را برايم دام کردي

به يک عشوه دلم را خام کردي

خودت رفتي وازعشقم بريدي

ولي اينجامرا بدنام .......کردي

صداي قلبت آهنگي ندارد

کمي از عشق ودلتنگي ،ندارد

برو، کم ادعاي عاشقي کن

حنايت پيش ما رنگي ندارد

هميشه در غم واندوه ودردي

چرا با من سر جنگ و نبردي

چه شد از اين همه زخم زبانت ؟

فقط خون خودت را خشک کردي

دوباره با دلت؟...هرگز ،محال است

تمام حرف هايت ضد حال است

چرا با عشق بازي مي کني تو؟

مگر دل هم زمين فوتبال است؟؟؟

نگاهت عشق من را پير کرده

مرا از عشق بازي سير کرده

برو ديگر نمي خواهم بيايي

دلم در جاي ديگر ،گير کرده

http://vandida.blogfa.com/